Rahmetle Andığımız CAN'ın Hatırına,Gidenlerin Hatrına,Gelecek Olanların Hatrına,Geleceğin Hatrına.AFFET...

  Acının küslüğü olmazmış.Acıya ve acıyla küsülmezmiş...Anladım.Ciğerinin can paresi bile olsa ölen ayakta durulmak rolü biçermiş sana acımasız yönetmen.Bütün ayrılıkları ,kızgınlıkları,nefretleri ,küslükleri hiç olmamış kılan tek şeymiş "ÖLÜM".    Hiç ayrılmadık biz seninle Kara kedim.Değil bir sene bir gün bile...Niye böyle hissediyorum bilmiyorum.Sonuçta defalarca söyledin aşkını içimde ellerinle çığlık çığlığa boğarak öldürdün diye.Sonra cenazemi sokaklara attın ,kalbinin en ücra köşesinden çekip atarak.

   Niye bilmiyorum ama bana ihtiyacın olduğunu hissediyorum.Belki artık başka biriylesindir bile...Tabii ki acını paylaşmama engel değil bu.Ama şu an ayrılığımızdan bir önceki önce bol terli sonra da soğuk duşlu gündeyim...Hala üzerimde soğuk duş etkisi.Biliyorum,bunların ve aşk acımın sırası asla şu zaman değil.Bunu gerçekten biliyorum emin olabilirsin.

   Ama aslında yanılıyoruz.Tam da şu zaman.Çünkü biz bu güne kadar herşeyimizi kardeş payı etti isek acından kendime düşen payı almalıyım.Almalıyım ki yeniden kalkabilesin ayağa.                 

   Ama ölsem bile üzülecek olmaman kahrediyor beni.Ölmedim evet ama çok yaklaştım kıyısına,zor tutundum inan.Ölsem daha iyiydi dediğim geceler oldu.Kaç defa hastalandım.Acilde geceledim.Hep senin sıfatın yinelendi aklımın ücralarında,Sevgili... -Madem ben onun hayat kaynağıydım şimdi neden bana karşı bu denli bir fütursuzlukla gamsız?...Bunu öylece düşündüm durdum.Serum damlarımda yüreğinin denizini seyreder derinliğindeki bakışlarla.Öyle birşeydi ki bu,hiçbir yolu,hiçbir çıkarı dahası hiç bir cevabı yokkk.Terkedileli beri hala aynı sorudayım ben.Ama sen ... Sen öyle değilsin ki.Sen çok güçlü bir kedisin.Sen başı dik,omuzlarına dünyayı koysan gık demeden taşıyacak Karakedimsin.Sana hala ne de çok güveniyormuşum,bunu da Anladım...Oysa öylece cırcıpıl,öylece üryan bırakıp gittin beni.Tenimi de sökseydin keşke,dokularının çakıldığı yerlerinden kanırta kanırta........Hatalıydım evet,cezamı çekmek boynuma da borçtu,amenna.Ama cezam böyle zamansız,böyle densiz,böyle gereksiz,böyle mantık dışı bir ayrılık olmamalıydı.Ve ben seni hala affedebilirmişim.Bunu da Anladım.......Sende beni     AF FET

   Neden beni affetmelisin biliyor musun ?

 -Kardeşin öldüğünde gözyaşlarımın,gözlerimden dökülen acının ve birden bire gözlerime asılan kara bulutların  sebebini soranlara kardeşiM gitti...dediğim için

 -Senin canın sıkkın diye bir de içinin acımasına acıdığı için içim

 -Sana hiç yalan söylemediğim için

 -Seni hep zerre çıkar gözetmeden üzmemek için uğraştığım için

 Daha sebep mi bekliyorsun Kedi ?

 -O gün bu gündür Hayat Arkadaşımı benden aldığın için...Affetmelisin beni.

Çünkü hiç üzmek istemedim ben seni.

KATRE